دخترک تمام روز می نشيند کنار دريا
و
با شن های ساحل قلعه ای زيبا می سازد،در حالی که آوازی شادمانه می خواند
و
شب هنگام به خانه اش باز می گردد
و
تمام شب خواب قلعه زيبايش را می بيند.
...
صبحگاه برمی خيزد
و
به ساحل می رود
اما
اثری نيست از آن قلعه که ساخته بود،در تمام روز!
اما
آيا
آيا
آيا
می توان شک کرد در مهربانی دريا؟!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر