روزهای یکشنبه و دوشنبه و سه­شنبه­ی این هفته، اولین جلسه از آزمایشگاهها بودن که خوشبختانه به خیر و خوشی گذشتن!

تو کلاس اول 15 نفر و توی دومی وسومی هم به ترتیب 14 و 13 تا بچه­ی ترم یکی هستن که این نیمسال رو باید با هم سر کنیم!
در مجموع این افراد فقط سه نفر دخترن و بقیه مشتی پسر هستن؛ یه عده قیافه­ی کاملا درسخون دارن و یه عده هم خیلی شیطونن!

و اما قسمت خنده­دار ماجرا وقتیه که می­خوان صدات بزنن که مثلا یه چیزی بپرسن!
یکی می­گه: اجازه خانوم!
یا: ببخشید مهندس!
یا این ­که: استاد ...!
استاد؟!!! خیلی خنده­داره!
اما در کل بچه­های خوب و باهوشی هستن، یعنی چیزی رو که می­گی، تندی می­گیرن و خنگ­بازی در نمیارن یا سؤال احمقانه و بی سر و ته نمی­پرسن که این خودش خیلی مهمه! فقط ایرادشون اینه که همه­ش نگران نمره هستن!
آزمایشگاه هم خیلی خوب وبزرگه و تنها مشکلی که داره اینه که یه مولتی­متر کم داریم و از مقاومت 2/2 کیلواهمی­مون هم چندتا بیشتر نمونده که اونا هم پایه­هاشون کوتاهه یا شکسته، اما خب خدا رو شکر دیگه فعلا باهاش کاری نداریم.
این بود گزارش کار آزمایشگاه ما در هفته­ای که گذشت.