با من بیا
با من به آن ستاره بیا
به آن ستاره بیا که هزاران سال از انجماد خاک و مقیاس­های پوچ زمین دور است
و هیچ­کس در آن­جا از روشنی نمی­ترسد
من در جزیره­های شناور به روی آب نفس می­کشم
من در جستجوی قطعه­ای از آسمان پهناور هستم که از تراکم اندیشه­های پست تهی باشد

فروغ فرخزاد
صفحه­ی تیرماه تقویم اردشیر رستمی